Moon over Bourbon Street
Blijf op de hoogte en volg NYC2NOLA
01 Juni 2016 | Verenigde Staten, New Orleans
There's a moon over Bourbon Street tonight
I see faces as they pass beneath the pale lamplight
~ Sting
"America has only three cities: New York, San Francisco, and New Orleans. Everywhere else is Cleveland." Ook de Amerikaanse schrijver Tennessee Williams viel als een blok voor de paradijsvogels, flierefluiters, zweverige hippies en verknipte landlopers die de sfeer en het straatbeeld in New Orleans bepalen. En voor de muziek natuurlijk. Op elke straathoek kun je zomaar een gitarist, een violist, een stel Blues Brothers of een hele jazzband tegenkomen. Ze spelen een riedeltje weg of brengen een compleet openluchtconcert ten gehore. We komen ze tegen onderweg naar de Canal Street Ferry, bij het Café Du Monde, bij de French Market en natuurlijk overal in het French Quarter. Het zorgt voor een gezellige en levendige sfeer. In New Orleans lijkt iedereen het naar zijn zin te hebben. Toch ademt de stad niet meer de grandeur waarvan vermoedelijk wel ooit sprake is geweest. De massa heeft bezit genomen van het French Quarter en dat komt het aanzien niet ten goede. Het is allemaal wat plat, een tikje ordinair zelfs. De vrouwen zitten nog net niet achter het raam. Soms hoor je geschreeuw of klinkt een vloek en hier en daar zwalkt een zatlap over straat. Gelukkig blijft het over het algemeen gemoedelijk en gezellig. Met de echte schuinsmarcheerders wordt korte metten gemaakt.
Na het ontbijt bij Café Beignet (French Toast, natuurlijk echt op zijn Frans) schepen we in op de ferry voor de oversteek van de Mississippi. Amper vijf minuten later meren we aan op Algiers Point met een prachtig uitzicht op de skyline van New Orleans als beloning. Op de terugtocht vaart een voor de Mississippi zo kenmerkende raderstoomboot langs. Er klinkt een soort van draaiorgelmuziek uit.
In de middag lopen we door het French Quarter naar Jackson Square. We leggen de fotogenieke St. Louis Cathedral op de gevoelige plaat vast. Zelfs Louis van Gaal zou verlegen worden van zoveel heiligverklaring. Ter hoogte van het Cafe Du Monde schuilen we voor een felle afternoon shower. We nemen een kijkje bij de vers- en rommelmarkt bij de French Market en zoeken nog even de gezelligheid op in Bourbon Street.
Voor de avond hebben we ons oog laten vallen op de Jazz Bistro bij Arnaud's in Bienville Street waar elke avond live dixieland jazz gespeeld wordt. Dresscode: business casual. Een driekoppig jazzcombo (bas, saxofoon en mandoline) zorgt voor de muzikale omlijsting. Op ons verzoek spelen ze Autumn in New York. Op een lentedag in New Orleans moet de saxofonist even zoeken naar de juiste toon. Hij prijst zich gelukkig dat we niet voor Tulips from Amsterdam gekozen hebben. Na de avonddis snuiven we nog even de sfeer op in Bourbon Street. In het Musical Legends Park speelt Steamboat Willie. Terwijl de klanken van deze 'veteraan van dixieland en New Orleans jazz' wegsterven, valt de nacht over The Big Easy. Moon over Bourbon Street.
I see faces as they pass beneath the pale lamplight
~ Sting
"America has only three cities: New York, San Francisco, and New Orleans. Everywhere else is Cleveland." Ook de Amerikaanse schrijver Tennessee Williams viel als een blok voor de paradijsvogels, flierefluiters, zweverige hippies en verknipte landlopers die de sfeer en het straatbeeld in New Orleans bepalen. En voor de muziek natuurlijk. Op elke straathoek kun je zomaar een gitarist, een violist, een stel Blues Brothers of een hele jazzband tegenkomen. Ze spelen een riedeltje weg of brengen een compleet openluchtconcert ten gehore. We komen ze tegen onderweg naar de Canal Street Ferry, bij het Café Du Monde, bij de French Market en natuurlijk overal in het French Quarter. Het zorgt voor een gezellige en levendige sfeer. In New Orleans lijkt iedereen het naar zijn zin te hebben. Toch ademt de stad niet meer de grandeur waarvan vermoedelijk wel ooit sprake is geweest. De massa heeft bezit genomen van het French Quarter en dat komt het aanzien niet ten goede. Het is allemaal wat plat, een tikje ordinair zelfs. De vrouwen zitten nog net niet achter het raam. Soms hoor je geschreeuw of klinkt een vloek en hier en daar zwalkt een zatlap over straat. Gelukkig blijft het over het algemeen gemoedelijk en gezellig. Met de echte schuinsmarcheerders wordt korte metten gemaakt.
Na het ontbijt bij Café Beignet (French Toast, natuurlijk echt op zijn Frans) schepen we in op de ferry voor de oversteek van de Mississippi. Amper vijf minuten later meren we aan op Algiers Point met een prachtig uitzicht op de skyline van New Orleans als beloning. Op de terugtocht vaart een voor de Mississippi zo kenmerkende raderstoomboot langs. Er klinkt een soort van draaiorgelmuziek uit.
In de middag lopen we door het French Quarter naar Jackson Square. We leggen de fotogenieke St. Louis Cathedral op de gevoelige plaat vast. Zelfs Louis van Gaal zou verlegen worden van zoveel heiligverklaring. Ter hoogte van het Cafe Du Monde schuilen we voor een felle afternoon shower. We nemen een kijkje bij de vers- en rommelmarkt bij de French Market en zoeken nog even de gezelligheid op in Bourbon Street.
Voor de avond hebben we ons oog laten vallen op de Jazz Bistro bij Arnaud's in Bienville Street waar elke avond live dixieland jazz gespeeld wordt. Dresscode: business casual. Een driekoppig jazzcombo (bas, saxofoon en mandoline) zorgt voor de muzikale omlijsting. Op ons verzoek spelen ze Autumn in New York. Op een lentedag in New Orleans moet de saxofonist even zoeken naar de juiste toon. Hij prijst zich gelukkig dat we niet voor Tulips from Amsterdam gekozen hebben. Na de avonddis snuiven we nog even de sfeer op in Bourbon Street. In het Musical Legends Park speelt Steamboat Willie. Terwijl de klanken van deze 'veteraan van dixieland en New Orleans jazz' wegsterven, valt de nacht over The Big Easy. Moon over Bourbon Street.
-
02 Juni 2016 - 21:22
Jessica:
Geweldige verslagen Bro, of ik er zelf bij ben! En bijzonder dat die band Autumn in NY speelde, toen Joop in New Orleans was en hierom vroeg, kende de band het niet. Niet zo heel verwonderlijk als je bedenkt dat New Orleans met name Dixieland is, het jazz waar Joop van hield heeft zich rond 1917 verplaatst van New Orleans naar Chicago, wat nu bekend staat als the city of jazz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
